Nefes Aldığın Kadar Yaşarsın

Nefes aldığın kadar yaşarsın.
Çıkmak ister ağzından kelimeler
Görmek ister gözlerin biraz daha
Ama bütün bunlar, düğümlenir kalır en sonunda.
Gözlerini istemesen de kapatırsın.

Nefes aldığın kadar yaşarsın.
Yorar en sonunda hayat seni
Bıkar ,tükenir ,yapayalnız kalırsın
İsyan edersin dayanamayıp aldığın nefeslere
Ne yaparsan yap acı verir kalbinin sesi, durduramazsın.

Nefes aldığın kadar yaşarsın.
Umutla beklersin geleceği
Düşünmek istemezsin sonunda her şeyin biteceğini
Yaklaştıkça yavaş yavaş karanlık son,
Geç de olsa anlarsın “acı gerçeği”.

Nefes aldığın kadar yaşarsın.
Durduramazsın akıp giden zamanı
Karşı koyamazsın umursamadan geçen dakikalara
Boğazını yakan nefesin genzine tıkanırken tutamazsın saniyeleri
Sen kirli nefesini geri verirken bir daha asla alamaz o nefesi biryerlerde başka birileri.

Nefes aldığın kadar yaşarsın
Kalbinin attığı kadar gözlerin açık olur
Anlarsın gerçekleri.
Gözünün önündedir kara perdenin arkasındaki umutların.
Gün olur kesilir nefesin…
Ardında bırakırsın benliğinle birlikte tüm hayallerini.
İşte o zaman anlarsın göçüp gittiğini…


B.E’08