Yaşam

Adını yaşam koymuşlar o en derin uykunun.

Gizlemişler evren denilen o paslı kutunun içine;

Uyanmak isteyen benliklerin homurtusunu.

Yazar herkes kendi senaryosunu en ince detayına kadar

Kabullenemezler varlık adını koydukları o kurguyu

İnkar ederler perde kapanırken;

Karanlığın kalbinde Son’un başlangıcını karşılarlar.

Hisler gerçek değildir hiçbir zaman

Zaman durur, yükselir gitgide fısıltılar.

Belki de birbirlerini şaşırarak karşılarlar.

Adını yaşam koymuşlar o en derin uykunun,

Uyanırken her zaman bedenlerine ağlarlar.

B.E. ‘ 13